Ποιος είναι ο συνηθισμένος ή τυπικός φόβος αποχωρισμού;

Σχεδόν όλα τα παιδιά ηλικίας 6 μηνών έως 3 ετών προσκολλώνται στους γονείς/φροντιστές τους και κλαίνε όταν εκείνοι τα αφήνουν, ακόμα και για λίγο. Τα βρέφη δεν έχουν αντίληψη του χρόνου, για εκείνα, ο γονέας που φεύγει από το δωμάτιο φεύγει για πάντα. Τα βρέφη αγχώνονται και φοβούνται όταν ο γονέας τους φεύγει από το οπτικό τους πεδίο. Τυπικά, το στάδιο αυτό ολοκληρώνεται όταν το παιδί κλείσει τα 3 έτη. Τα μικρά παιδιά ενδέχεται επίσης να:

• Ταράζονται όταν ο γονέας/φροντιστής τους που τα κρατά αγκαλιά τα δίνει σε κάποιον άλλον ενήλικα.
• Δυσκολεύονται να αποχαιρετήσουν τον γονέα/φροντιστή τους όταν τα αφήνει στην πόρτα παιδικού σταθμού/νηπιαγωγείου.

Πότε χρειάζεται να ανησυχήσω για τον φόβο αποχωρισμού ενός μαθητή μου;

Είναι τυπικό ακόμα και για τα μεγαλύτερα παιδιά να αισθάνονται φόβο σε κάποιο βαθμό όταν αποχωρίζονται τους γονείς/φροντιστές τους, αλλά είναι σε θέση να καταφέρουν να τους αποχωριστούν με ελάχιστη συναισθηματική και κοινωνική υποστήριξη. Οι ενδείξεις ότι ένα παιδί ίσως βιώνει υπερβολικό φόβο αποχωρισμού είναι μεταξύ άλλων οι εξής:

Για τους μικρότερους μαθητές:

• Αρνούνται να πάνε στον παιδικό σταθμό ή στο σχολείο, επειδή δεν θέλουν να αποχωριστούν τον γονέα/φροντιστή τους.
• Κλαίνε ή έχουν ξεσπάσματα θυμού όταν ο γονέας/φροντιστής τους φεύγει από τη σχολική αίθουσα ή το σχολείο.
• Προσκολλώνται στον γονέα/φροντιστή τους ή κλαίνε σε νέες καταστάσεις.
• Εμφανίζουν σωματικά συμπτώματα όταν αποχωρίζονται τους γονείς/φροντιστές τους, όπως πονοκέφαλο, πόνο στην κοιλιά και έμετο.

Για τους μεγαλύτερους μαθητές:

• Φοβούνται ότι κάτι κακό θα συμβεί σε κάποιο από τα μέλη της οικογένειάς τους όσο εκείνοι είναι στο σχολείο.
• Νιώθουν την ακατανίκητη ανάγκη να γνωρίζουν πού βρίσκονται οι γονείς/φροντιστές τους στη διάρκεια της σχολικής ημέρας και να επικοινωνούν μαζί τους τηλεφωνικά ή με γραπτά μηνύματα.
• Εμφανίζουν συχνά πόνους στο στομάχι, στο κεφάλι ή σε άλλα μέρη του σώματος.
• Αρνούνται να πάνε στο σχολείο, γεγονός που συνεπάγεται σχολικές δυσκολίες και/ή κοινωνική απομόνωση.

Τι μπορώ να κάνω για να βοηθήσω έναν μαθητή μου με υπερβολικό φόβο αποχωρισμού;

Εάν ένας μικρός μαθητής σας βιώνει υπερβολικό φόβο αποχωρισμού, ο γονέας/φροντιστής του είναι πιθανό να έχει ήδη επίγνωση της κατάστασης. Ως εκπαιδευτικός, μπορείτε να διευκολύνετε τον μαθητή σας να αποχωριστεί τους γονείς/φροντιστές του με διάφορους τρόπους:

Όταν ο υπερβολικός φόβος αποχωρισμού εμφανίζεται σε μεγαλύτερους μαθητές, το ζήτημα γίνεται πιο δύσκολο και καλό θα είναι να μην επιχειρήσετε, ως εκπαιδευτικός, να το διαχειριστείτε από μόνος/μόνη σας. Εάν ένας μεγαλύτερος σε ηλικία μαθητής βιώνει φόβο αποχωρισμού, ενημερώστε σχετικά τους γονείς/φροντιστές του, καθώς και τον επαγγελματία ψυχικής υγείας του σχολείου. 

Το δημόσιο σύστημα παρέχει υπηρεσίες στο κοινό μέσω των Υπηρεσιών Ψυχικής -Υγείας Παιδιών και Εφήβων και των Κέντρων Διεπιστημονικής Αξιολόγησης, Συμβουλευτικής και Υποστήριξης (ΚΕ.Δ.Α.Σ.Υ.).

Εάν ο φόβος αποχωρισμού ενός μαθητή σας είναι πολύ συχνός και έντονος, εκδηλώνεται σε πολλά διαφορετικά πλαίσια, διαφέρει πολύ από αυτόν που βιώνουν τα παιδιά της ίδιας ηλικίας και παρεμβαίνει αρνητικά στις καθημερινές σχολικές του δραστηριότητες μέσα στην τάξη, ίσως αποτελεί  ένδειξη πιθανής Διαταραχής Άγχους Αποχωρισμού.

Πού μπορώ να βρω περισσότερες πληροφορίες;

Εάν θέλετε να μάθετε περισσότερες πληροφορίες για τις πιο κοντινές διαθέσιμες υπηρεσίες του εκπαιδευτικού συστήματος και του συστήματος δημόσιας υγείας για την παροχή βοήθειας στα παιδιά και τους εφήβους σε όλη τη χώρα, επισκεφθείτε την ιστοσελίδα μας Χαρτογράφηση Υπηρεσιών εδώ.

Μπορείτε επίσης να βρείτε περισσότερες πληροφορίες σαρώνοντας με την κάμερα του τηλεφώνου σας τον παρακάτω κωδικό QR ή πατώντας στο σύνδεσμο εδώ.