Πώς επηρεάζονται τα παιδιά και οι έφηβοι;

Μετά από μια μαζική καταστροφή, τα παιδιά μπορεί να νιώσουν έντονο φόβο, ανασφάλεια και απώλεια σταθερότητας. Αυτό μπορεί να επηρεάσει την ψυχολογική τους ανθεκτικότητα και τη σχολική τους προσαρμογή.

Είναι σε αυξημένο κίνδυνο να εμφανίσουν:

• Ειδικές φοβίες (π.χ. σχετικές με τις καιρικές συνθήκες ή τα φαινόμενα).

• Διαταραχή μετά από οξύ στρες.

• Διαταραχή μετατραυματικού στρες (ΔTΜΣ).

• Κατάθλιψη ή άγχος.

• Διαταραχές ύπνου.

• Προβλήματα συμπεριφοράς και μαθησιακές δυσκολίες.

• Αυξημένο κίνδυνο θυματοποίησης.

• Συμπεριφορές υψηλού κινδύνου (φυγές, χρήση ουσιών, παραβατικότητα).

Πότε χρειάζεται να ανησυχήσω για έναν μαθητή;

Οι ενδείξεις ότι ένα παιδί δυσκολεύεται ιδιαίτερα μετά από μια μαζική καταστροφή περιλαμβάνουν:

• Έντονη θλίψη, φόβο ή θυμό που εμμένουν.

• Δυσκολία συγκέντρωσης και πτώση της σχολικής επίδοσης.

• Απόσυρση από φίλους ή δραστηριότητες.

• Επαναλαμβανόμενα παιχνίδια/συζητήσεις που αναπαριστούν το γεγονός.

• Εφιάλτες ή άλλες διαταραχές ύπνου.

• Έντονα σωματικά συμπτώματα (πονοκέφαλοι, στομαχόπονοι).

Αν οι δυσκολίες επιμένουν και επηρεάζουν τη λειτουργικότητα του παιδιού, χρειάζεται παραπομπή σε ειδικό ψυχικής υγείας.

Τι μπορώ να κάνω ως εκπαιδευτικός;

• Διατηρήστε ρουτίνα και σταθερότητα: οι μαθητές χρειάζεται να νιώθουν ασφάλεια.

• Ακούστε προσεκτικά: δώστε τους χώρο να μιλήσουν για τους φόβους τους, χωρίς πίεση.

• Ενθαρρύνετε θετικές σχέσεις: η σχέση δασκάλου–μαθητή είναι προστατευτική.

• Χρησιμοποιήστε δραστηριότητες έκφρασης: ζωγραφική, παιχνίδι, συζήτηση στην τάξη.

• Προσαρμόστε τις σχολικές απαιτήσεις: μειώστε τον φόρτο, διατηρήστε προσδοκίες.

• Προάγετε το παιχνίδι και τη σωματική δραστηριότητα: βοηθούν στη μείωση του άγχους και στην κοινωνική σύνδεση.

• Ενισχύστε υγιεινές συνήθειες: σωστή διατροφή, ξεκούραση, περιορισμός έκθεσης σε τρομακτικές ειδήσεις.

• Αναγνωρίστε σημάδια ανάγκης για παραπομπή: παρατεταμένη δυσκολία συγκέντρωσης, απομόνωση, έντονη δυσφορία.

• Συνεργαστείτε με γονείς: ενημερώστε τους για αλλαγές στη συμπεριφορά και ενθαρρύνετε ανοιχτή επικοινωνία.

• Συμβουλευτείτε επαγγελματία ψυχικής υγείας του σχολείου όταν οι δυσκολίες είναι έντονες ή παρατεταμένες.

Αυτοφροντίδα για εκπαιδευτικούς

Για να υποστηρίξετε τους μαθητές σας χρειάζεται πρώτα να φροντίσετε τον εαυτό σας:

• Μοιραστείτε εμπειρίες και συναισθήματα με συναδέλφους.

• Δημιουργήστε ομάδες υποστήριξης στο σχολείο.

• Αναζητήστε ψυχολογική υποστήριξη εάν και εσείς έχετε επηρεαστεί από την καταστροφή.

Ο παιδίατρος ή ο οικογενειακός γιατρός μπορεί να βοηθήσει σχετικά με τους αρχικούς προβληματισμούς και να παραπέμψει τον μαθητή σε εξειδικευμένους επαγγελματίες. Επίσης, εφόσον είναι εφικτό, θα βοηθούσε η συμβουλή από έναν επαγγελματία ψυχικής υγείας.

Το δημόσιο σύστημα παρέχει υπηρεσίες στο κοινό μέσω των Υπηρεσιών Ψυχικής Υγείας Παιδιών και Εφήβων και των Κέντρων Διεπιστημονικής Αξιολόγησης, Συμβουλευτικής και Υποστήριξης (ΚΕ.Δ.Α.Σ.Υ.).

Πού μπορώ να βρω περισσότερες πληροφορίες;

Εάν θέλετε να μάθετε περισσότερες πληροφορίες για τις πιο κοντινές διαθέσιμες υπηρεσίες του εκπαιδευτικού συστήματος και του συστήματος δημόσιας υγείας για την παροχή βοήθειας στα παιδιά και τους εφήβους σε όλη τη χώρα, επισκεφθείτε την ιστοσελίδα μας Χαρτογράφηση Υπηρεσιών εδώ.